- objuczać
- глаг.• навьючивать* * *objucza|ć\objuczaćny несов. навьючивать; ср. objuczyć+
obładowywać
* * *objuczany несов.навью́чивать; ср. objuczycSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
objuczać
Смотреть что такое "objuczać" в других словарях:
objuczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, objuczaćam, objuczaća, objuczaćają, objuczaćany {{/stl 8}}– objuczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, objuczaćczę, objuczaćczy, objuczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} zakładać na kogoś lub coś duży ciężar, najczęściej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
objuczać się – objuczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} brać na siebie, zabierać dużą ilość bagażu; obładowywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Objuczyli się tak bardzo, że z trudem dotarli na miejsce spotkania. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
objuczyć — dk VIb, objuczyćczę, objuczyćczysz, objuczyćjucz, objuczyćczył, objuczyćczony objuczać ndk I, objuczyćam, objuczyćasz, objuczyćają, objuczyćaj, objuczyćał, objuczyćany «obwiesić, obciążyć jukami, bagażami; obładować» Objuczyć konia, muła, osła.… … Słownik języka polskiego
obarczać — ndk I, obarczaćam, obarczaćasz, obarczaćają, obarczaćaj, obarczaćał, obarczaćany obarczyć dk VIb, obarczaćczę, obarczaćczysz, obarcz, obarczaćczył, obarczaćczony 1. zwykle dk «włożyć komuś ciężar na barki, obładować kogoś lub coś czymś; objuczyć» … Słownik języka polskiego
obarczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obarczaćam, obarczaća, obarczaćają, obarczaćany {{/stl 8}}– obarczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, obarczaćczę, obarczaćczy, obarczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
